Είναι η φλεγμονή του δακρυϊκού ασκού, η οποία μπορεί να έχει οξεία ή χρόνια μορφή. Σε περίπτωση κωλύματος στο αποχετευτικό σύστημα των δακρύων προκαλείται λίμναση των δακρύων στον δακρυϊκό ασκό και η επιμόλυνση του μπορεί να οδηγεί σε οξεία δακροκυστίτιδα.

Παρατηρείται στο δέρμα κοντά στη βάση της μύτης επώδυνη διόγκωση, επιφορά (υπερχείλιση δακρύων) και καμιά φορά οίδημα βλεφάρων.

Η θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση αντιβιοτικών ευρέος φάσματος από τη συστηματική οδό μαζί με τοπικά κολλύρια ή αλοιφές.

Στην περίπτωση που η φλεγμονή είναι έντονη και υπάρχει συλλογή πύου, η διάνοιξη και παροχέτευση μπορεί να ανακουφίσει τον ασθενή.

Αφού υποχωρήσουν τα οξέα συμπτώματα συνιστάται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του ασκού και τη διάνοιξη νέας οδού (δακρυοασκορινοστομία).